مروارید جزو سنگها نیست، اما در گروه گوهرها قرار دارد. این گوهر زیبا را مظهر پاکی ، زیبایی و ظرافت میدانند و بشر از چندین هزار سال پیش آن را می شناخته است.
مروارید به رنگهای کرم ، طلایی ، نقرهای ، نقرهای مایل به سفید ، سفید متمایل به صورتی ، و نیز به رنگ های طوسی و مشکی وجود دارد.
یک دانه مروارید یا یک رشته مروارید وقتی ارزش و قیمت دارد که گوهر ، صافی و درخشش طبیعی داشته باشد. با مرواریدجواهراتی چون انگشتر، گردنبند ، سنجاق سینه و دستبند ساخته می شود.
اعراب و هندوها از گذشته های دور شیفته مروارید بودهاند و بر طبق روایات اعتقاد داشتند که این گوهر از قطرات شبنم - که شبهنگام از آسمان به دریا فرو می ریزد و در دل صدفها جای می گیرد - به وجود می آید. هندوها بر این باور بودهاند که همراه مروارید بخت بلند هم به آدمی روی می آورد، به همین دلیل به نوعروسان مروارید هدیه می دهند.
در ایران نیز در گذشته و عصر حاضر رسم بر این بوده که در مراسم عقد یا عروسی، مادرشوهر یک رشته مروارید به عروس خود هدیه می کرده است. بسیاری افراد همراه داشتن مروارید را برای خود لازم می دانند و آن را سرچشمه شانس و نیکبختی خویش به حساب میآورند. علت این اعتقاد به محل تولید و پیدایش این گوهر، یعنی آب ، برمیگردد.
نکته مهم در مورد مروارید، نگهداری و مراقبت از آن است. این گوهر زیبا و دوست داشتنی لطافت خاصی دارد، بنابراین نگهداری از آن دقت فراوان می طلبد. برای با طراوت نگهداشتن مروارید، بهتر است آن را با آب خنک و بدون مواد شیمیایی شست و شو داد. بهعلاوه ، لازم است از همجواری با مواد شیمیایی و نیز قرار گرفتن آن در مکان های گرم پرهیز شود.
در سالهای اخیر، بعضی خانمها مرواریدهای خود را با مهرههای طلا بند می کنند؛ اما باید توجه داشت که این عمل به علت تماس مروارید با طلا باعث ساییدگی کنارههای این گوهر می شود و از قیمت و ارزش آن می کاهد. بنابراین توصیه می شود از مروارید طوری استفاده کنند که با فلز یا جواهرات دیگر تماس نداشته باشد. نکته دیگر این که مرواریدهای رشته ای باید هر یک سال مجدداً نخ شوند؛ بهعلاوه، اگر به طور مرتب از آنها استفاده می شود، باید بین هر دو دانه مروارید یک گره زده شود تا به این وسیله از ساییدگی آنها جلوگیری شود. مزیت دیگر این گرهزدن آن است که اگر گردنبند پاره شود، یک باره همه مرواریدها به زمین نخواهد ریخت.
عمر مروارید 100 تا 150 سال است. در گذشته فقط در سواحل دریاهای آبگرم مروارید یافت می شد که بدون شک مهمترین آن خلیج فارس بوده است. بحرین نیز یکی از مراکز خرید و فروش مروارید بوده است. هم اکنون به دلیل پرورش انبوه در دیگر مناطق دنیا در این مناطق، تولید، صید و پرورش مروارید رونق کمتری دارد. امروزه بیشتر مرواریدها از سواحل ژاپن ، چین ، هندوستان و مرواریدهای درشت - که به صورت گلابی یا گِـرد با طیف رنگی بسیار وجود دارند - از سواحل استرالیا و هائیتی وارد بازارها می شوند.
اشاره میشود، از اواخر قرن نوزدهم، صنعت پرورش مروارید در ژاپن پایه گذاری شد و از سال 1920 مرواریدهای پرورشی به صورت انبوه وارد بازارهای بینالمللی شد. برای تهیه این نوع مروارید روی صدف جراحی انجام می شود و عضو تشکیل دهنده مروارید را جایگزین می کنند. سپس طی یک تا دو سال مروارید در درون صدف تشکیل می شود.
مروارید را براساس شش معیار ارزیابی میکنند:
- لایه صدفی؛
- گوهر؛
- رنگ؛
- شکل؛
- اندازه؛
- بینقص بودن.
لایه صدفی بستگی به زمان وجود مروارید در درون صدف دارد و هر چه این لایه ضخیم تر باشد ، ارزش مروارید بیشتر خواهد بود. مروارید سنگ ماه تولد خرداد ماه می باشد وخواص جالبی دارد
این لایه در اصطلاح عامیانه و بعضی از جواهر فروشان به چند پوست بودن مشهور است ؛ برای مثال می گویند سه پوست، یا یک پوست، که منظور ضخامت لایه است.
منظور از گوهر مروارید درخشش آن است که باید مات و کدر نباشد.مرغوب ترین رنگ مروارید، سفید و سفید مایل به صورتی است، چون با رنگ پوست اکثر انسان ها متناسب است. بهترین شکل آن نیز کروی است و هر چه مروارید گردتر و درشت تر باشد گرانبهاتر است.
اشاره می شود، کیفیت مروارید را گوهر می گویند و به مرواریدهای نامنظم باروک (BAROQUE) گفته می شود.
گفتنی است از پودر مروارید در طب و در تهیه انواع لوازم آرایش استفاده می شود.
- انگشتر مروارید:
- آویز مروارید:
- دستبند مروارید:
- نیم ست مروارید:
- گوشواره مروارید:
- ۹۸/۰۳/۰۵